Gebroken creatief hart
Zo mooi als het begon en zo snel was het ook weer afgelopen. Matthijs Gaat door stopte met het programmaonderdeel waarbij mijn klei creaties nodig waren... Ergens zat het er al aan te komen. Het leek op papier zo mooi, prachtige momenten waarbij gasten in de show een prijs zouden krijgen. De last minute gasten of verhalen die ik met klei zou mogen uitbeelden werden denk ik te ingewikkeld. Een beeldje gemaakt in record tempo met een nog nooit zo strakke deadline van soms anderhalve dag. Tot diep in de nacht door gewerkt om op tijd te kunnen leveren en zaterdag middag het telefoontje: "Martin het beeldje zit niet in de show, misschien volgende week. Ik kan niks beloven". Toen brak m'n hart en werd ik boos, verdrietig en was behoorlijk teleurgesteld. Het beeldje dat me de meeste moeite ooit heeft gekost was dus voor niks. Achteraf ben ik eigenlijk best blij dat het niet op TV is geweest, want ja mensen maken das toch niet echt mijn ding. Of nou ja soms wel, maar niet als het op iemand moet lijken, want daar zijn andere mensen echt veel beter in. Het gaat er bij mijn kunst om dat het nog niet bestaat en door techniek en fantasie iets maken dat een verhaal verteld.
Nog na sissend van teleurstelling besluit ik de show vanavond niet te kijken en in plaats daarvan een kunstwerk te maken wat m'n gemoedstoestand symboliseert. Op social media een halfbakken aankondiging gedaan dat er geen klei kunst van mij te zien zal zijn, want er waren serieus veel mensen benieuwd wat er die dag in de show te zien zou zijn. Het gebroken Kintsugi hart (Japans woord voor iets dat stuk is repareren met goud) is verkocht aan iemand die er voor haar een speciale betekenis in zag. Zo leverde het rot gevoel toch weer wat moois op.
Nogmaals het was echt fantastisch om met dit TV programma mee te werken. Het was leuk, leerzaam en prettig samenwerken met de redactie! Alleen ja soms is een idee leuk, maar is de werkelijkheid net even wat onpraktisch en de hele corona toestand maakte het nog lastiger.