Martin Pottjewijd
01-07-2020
Energie piek Overzicht Energie piek

Energie piek

Energie piek

Je leeft nog en hoe! Gezond en wel draai ik weer flink aan de knoppen van het leven. Dan wordt je op deze ochtend wakker met een vreemd onbestemd gevoel. Mijn bovenkamer is druk met het aanmaken van allerlei stofjes. Iets voor euforie, iets voor ontspanning, iets voor spanning, iets voor passie, iets voor bewustwording en dat allemaal tegelijk.

Ik zit hier tussen allemaal Hooglanders, kleiopdrachten in wording, afgeronde kunstwerken, actielijsten, excel formulieren, boekhouding. Een agenda die ik weer volledig onder controle heb met daarin een aantal urgente agenda punten, waar ik absoluut niet onderuit kan. Ik wil er ook niet onderuit, want het is mooi! Minder belangrijke afspraken heb ik deze week vakkundig afgezegd of uitgesteld.

Er zijn van die dagen dat ineens alles bij elkaar komt en je heel duidelijk naar je gevoel moet luisteren. M'n gevoel zegt stop! Als er nu één of twee prikkels bijkomen gaat het stekkertje er uit. Maar hoooo eens even Martin! Je doet toch weer mee en dit is toch precies wat je wil?! Ja zeker! Oh dit wordt weer zo’n gesprekje met mezelf. Gewoon doorschrijven dan ben je het kwijt. Dus.

Naast me liggen een paar vlaggetjes van Bravehorn die nat zijn geworden. Een stukje daarnaast geprinte nieuwe vlaggetjes. De actie is een schaar pakken, sateprikkers van bovenaf insnijden zodat ik de geknipte vlaggetjes met een drupje lijm mooi tussen het hout kan bevestigen. Een heel precies werkje wil het resultaat bevredigend zijn. Of fiets ik naar het dorp om A4 enveloppen te halen met bubbeltjes plastic. Eigenlijk wil ik zo snel mogelijk alle bestelde boeken de deur uit hebben. Hiervoor heb ik achter in m’n auto ook nog een flinke stapel karton liggen. Het idee is om er stroken van te knippen die ik om de hoeken v/d boeken kan doen zodat het onbeschadigd ons post systeem overleefd. Ja stel iemand betaald voor het boek en het komt beschadigd aan… dan moet ik een nieuw boek opsturen en de kosten nogmaals maken. Dat gaat ten koste van de marge op alle boeken. Voordeel is wel dat ik vanmorgen heb ontdekt dat boeken in het 9% btw tarief vallen. Dat scheel een boel in de consumenten prijs i.p.v. 21% btw.

Heel benieuwd waar dit verhaal naar toegaat. Oh ja laat ik dat ook vertellen. Ik heb deze week dus de boeken bij de drukker opgehaald. Afgelopen maandag ochtend kreeg ik een whatsapp bericht v/d drukker dat mijn bestelling klaar ligt. De order van 500 Bravehorn stickers, 5 bedrukte petten en 50 boeken heb ik klaar laten leggen om op te halen. Ophalen. Mijn idee was dat ik een leuk gesprek bij de drukker zou hebben en in de showroom inspiratie kon opdoen voor drukwerk en/of kleding. Ouwe romanticus… Dus in de auto na een uur lang getwijfeld te hebben of ik NU in de auto zal stappen of straks. Uitstel gedrag. Ik heb al een Hooglander, weide en kaartje klaargelegd om mee te nemen en aan de persoon te geven waarmee ik het leuke gesprek zal hebben. Ik heb mezelf wijs gemaakt dat ik 500 stickers nodig heb en petjes ga weggeven of verkopen. Oh en die boeken… daar heb ik een half jaar naar toe gewerkt. En dan is het moment ineens daar. Alles wat ik in de planning had en meer is klaar. Tijd voor een flinke volgende stap. Door mijn ziekte heb ik geleerd dat ik vertrouwen moet hebben in plaats van verwachting. Vol vertrouwen rij naar de drukker toe en bij aankomst krijg ik al snel het gevoel dat dit gaat tegenvallen. Natuurlijk is het een grote internetdrukker met een inspiratieloos kantoor/fabriek… Een showroom? Nee dat hebben we niet. Ze hebben geen idee wat ik kom doen en na wat gebeld vanaf de receptie blijken mijn dozen met drukwerk onder de balie klaar te staan. Wow 4 dozen! Een flinke investering voor iemand die al z’n geld is kwijt geweest en het zuur verdiende nieuwe geld gaat investeren. In het kleine receptie hok pak ik een doos met de boeken en maak het open. Pfieuwww de boeken zien er heel mooi uit! De rest bekijk ik thuis wel denk ik. Ik kan het hier controleren en dan tot de conclusie komen dat er iets tussen zit dat mij niet bevalt. Nee nee beter naar huis rijden. Ik maak met Bravehorn nog een paar slechte foto’s van hem op mijn hand en op de achtergrond de vlaggen van het inspiratieloze pand. Iemand van de drukkerij staat me aan te kijken en vraagt zich denk ik af wat ik in vredenaam aan het doen ben. Weg wezen hier! Het romantische gevoel is veranderd in laat het de volgende keer gewoon opsturen. Of zoek een lokale drukker waar je wat mee hebt. Dan maar wat duurder, maar dan past het wel beter bij het hele verhaal. Nee nee je moet geld verdienen en de marge moet zo hoog mogelijk zijn. Druk in m’n hoofd tijdens het rijden en zie een stoplicht over het hoofd. Anker uit! Klats hoor ik achter me! De hele kudde Hooglanders ondersteboven en een doffe dreun in de kofferbak van het drukwerk dat met lichtsnelheid tegen de achterbank knalt. KAK! Gloeeeeeiende GLOEIENDE! Dit zou een mooi tripje worden, maar is in alle facetten een complete deceptie. De binnendoor weg van 5 kilometer naar de snelweg is zoeken naar een parkeerplekje om de schade aan de kudde en het drukwerk op te nemen. Net voor de snelweg zie ik een parkeerplek tegenover een tankstation. Niet helemaal handig en veilig, maar iets in mij zegt dat ik MOET gaan KIJKEN! Voorzichtig de stoel naar voren en ja hoor daar ligt de kudde… het is één grote chaos. Rustig blijven en gewoon weer netjes op je dienblad zetten en de schade opnemen. Het valt mee, een stuk of 7 koeien missen een oor en Twig is een blaadje kwijt. Het drukwerk is nog in orde en pak een pet uit de doos in de kofferbak. Hmm de kleur… mwoa. Nee dit zijn niet de petten waar ik op gehoopt had. Waarom heb je dan ook de duurdere versie besteld en niet dezelfde als het test exemplaar dat je al weken op je kop hebt?! Naja de schade valt mee en de boeken en stickers zijn wel heel gaaf geworden. Ondernemen is ook foutje maken en dat mag dus das helemaal niet erg. Eenmaal thuis lijm ik de oortjes weer bijna naadloos aan de Hooglanders en zet de dozen drukwerk in m’n atelier. Even bijkomen en een half uurtje ofzo dom van me afkijken om weer normaal te worden.

Het leven is intenser geworden. Ik zet stappen die ik nog nooit heb durven zetten, want wat maakt het uit je was er twee keer toe bijna niet meer geweest. Nou het maakt wel degelijk uit! Bovendien ben je te midden van dat intense leven jezelf opnieuw aan het ontdekken. Als het leven een vliegwiel is dan draait die van mij als een idioot. Aan het vliegwiel zit een handvat dat je gebruikt om het aan te zwengelen. Op dit moment gaat het vliegwiel zo hard dat ik het handvat niet nog een extra zetje kan geven zonder een flinke tik op m’n vingers te krijgen of weg geslingerd wordt. Het beste idee is langzaam een beetje afremmen en een toerental vinden dat beter te controleren is. Och en ja al schrijvende besef je ook dat dit slechts een moment opname is. Oh ja die Hooglander die ik aan de drukker wilde geven is opgenomen in de Bravehorn kudde. Helaas pindakaas voor de drukker. Of nee helaas pindakaas voor mij. Het is onmogelijk om tussen de ongeveer 60 kudde leden dat ene Hooglandertje er tussen uit te vissen. Opgegaan in de chaos van het moment. Waarom let je toch altijd op de details en koppel je dat aan je staat van zijn?! Oh ja. Dat is een heel ander hoofdstuk. Dingen gebeuren met een reden of we willen dat graag zo zien. Ik heb de lastige eigenschap ontdekt dat ik bewust/onbewust de energie in mijn zijn laat oplopen tot piekmomenten. Hoog gevoeligheid of HSP. Daar ben je klaar mee. Het wonderlijke is dat ik wilde ervaren hoe het is om hoog gevoelig te zijn. Na het lezen van een goed boek over dit onderwerp kwam ik er achter dat ik het dus al ben. Nu ben ik benieuwd naar hoe het is om niet hoog gevoelig te zijn. Raar he?! Je wilt de andere kant van de medaille zien terwijl je er al naar kijkt.

Om weer logica te vinden in mijn belevingswereld moet ik blijven schrijven. Ergens heb ik nog steeds het gevoel dat ik dit voor mezelf moet houden. Aan de andere kant trekt er iets aan me om dat wat me bezighoud te delen. Het sociaal wenselijke gedrag is in de pas lopen en niet je kop boven het maaiveld uit te steken. Althans dat is wat ze zeggen de Nederlandse mentaliteit. Doe maar normaal dan doe je al gek genoeg. Als je dan eenmaal bekend artiest of kunstenaar bent kan je niet gek genoeg zijn. Om niet helemaal af te dwalen en kopje onder te gaan in mijn passie en de drang om echt te leven laat ik me zakelijk en persoonlijk coachen. Als je in het leven iets wilt bereiken moet je er heel hard voor werken en je optrekken aan andere mensen die het al hebben gemaakt. Wie is je grote voorbeeld?! Waar doe je het eigenlijk allemaal voor? Logische vragen waar ik de afgelopen 2 jaar veel mee bezig ben geweest. Ik ben gaan schrijven, bijna dagelijks. Soms hele verhalen aan mezelf of korte steekwoorden in m’n dagboek. Actie lijsten en concrete plannen met bijbehorende stappen om te komen waar ik wil zijn. Als ik de lijstjes van een jaar geleden erbij pak ben ik al veel verder dan ik had durven dromen. Sommige dingen die ik toen belangrijk vond zijn van de actielijst verdwenen en hebben plaats gemaakt voor nieuwe actie punten. Het gave van meer controle nemen en krijgen is dat de bijeffecten van de stappen die je zet vaker groter en anders zijn dan je verwacht. Daarom is de regel om te leven vanuit vertrouwen i.p.v. verwachting zo belangrijk voor mij. Als ik terug kijk naar wat ik allemaal gedaan heb is het volstrekt logisch dat ik vandaag op zo’n piekmoment ben aangekomen. In het oog van de orkaan is het windstil, één stapje opzij en je wordt opgezogen en 100 kilometer verderop er weer uit gesodemieterd. Rustig afwachten tot de storm wat gaat liggen en met het oog van de orkaan mee bewegen. Dit wat ik schrijf is allemaal positief trouwens! De zon schijnt dwars door de orkaan en ik loop over mooi gras met bloemetjes die wapperen in de wind. De orkaan richt totaal geen schade aan want het trekt over een gigantische toendra met hier en daar een flink meer. De Drentse Hooglanders die opgezogen worden vliegen een klein stukje mee en komen verder op weer zachtjes op hun hoeven terecht. Het leven is mooi, druk, spannend, wonderlijk en maakbaar.

Er staan deze week mooie dingen in m’n agenda die ik nu met wat meer rust kan aanvliegen. De metaforen en woorden zijn op en de rust en het vertrouwen zijn weer daar.

Een van de hak op de tak verhaal afsluiten met een conclusie? Misschien had ik gewoon moeten gaan wandelen of mediteren. Of het overdrukventiel even openzetten door te schrijven. Ah en buiten schijnt de zon! Ga toch even stukje wandelen en dan nog even mediteren.

Eigenlijk gaat het om je eigen referentie kader leren begrijpen. Gebaande paden heb ik helemaal niks mee en binnen de lijntjes kleuren is heel lastig. Ik maak liever zelf die kleurplaat. Die kleurplaat wordt door 1000 mensen anders ingekleurd. Tussen die 1000 mensbaksels zit zeer waarschijnlijk iemand net zoals ik die een verbeterde kleurplaat naar mij opstuurt. Ben jij die persoon?! Bel ff.

Of als je het adres heb van een clubje mensen die iets met kanker, klei, kunst, ondernemerschap, persoonlijke ontwikkeling, passie en zingeving hebben, laat het me even weten! Tof nu al zin in de eerste meeting!

Energie piek