Martin Pottjewijd
09-03-2017
Functioneel niks doen en jeukende handen... Overzicht Functioneel niks doen en jeukende handen...

Functioneel niks doen en jeukende handen...

Functioneel niks doen


Al een paar dagen heb ik ’s avonds vrij! Functioneel niks doen zeg maar. De afgelopen maanden ben ik heel druk geweest en moet mezelf dwingen om weer op te laden. Ik barst van de inspiratie en energie om te creëren en toch mag ik even een paar dagen niks doen. Dat “niks doen” is heel moeilijk voor me, omdat ik eigenlijk altijd wel bezig ben met ontwerpen of boetseren. Goed nadenken en tot rust komen om tussen al die ideeën en mogelijkheden weer wat focus te vinden.

Werk werk werk

Om het ’s avonds vrij in de juiste context te plaatsen hierbij een schets van hoe ik mijn tijd indeel. Overdag ben ik grafisch vormgever en bedien ik mijn klanten met veel plezier. Van grote nieuwe projecten tot kleine klusjes zoals advertenties, website bijwerken of een flyer ontwerpen. Op maandag en dinsdag werk ik voor Havo. Een school?! Nee Havo is een bedrijf dat creatieve gebruiks- en verbruiksmaterialen maakt. De 3 overige dagen werk ik voor mijn eigen andere klanten. Een hele fijne balans tussen een vast inkomen en vrijheid om de 3 andere dagen zelf in te richten. Het was wel erg wennen om weer voor een “baas” te werken. Het was zo erg wennen dat het mij ongeveer een jaar heeft gekost om mijn draai te vinden bij dit bedrijf. Als je jarenlang als zelfstandige hebt gewerkt is het best een opgave om weer met collega’s samen te werken. Het samenwerken gaat al prima hoor sinds ik er werk, maar het gaat om de mindset. Ik werk daar als freelance grafisch vormgever en je kijkt toch met een ondernemers oog naar het bedrijf. Aan de andere kant moet je gewoon doen wat je gevraagd wordt. Dat is best wel lastig kan ik je vertellen… je bent immers gewend om overal kansen te zien en je creativiteit de vrije loop te laten. Een wijze les voor mij is dat goed vaak goed genoeg is. Lever ik dan half werk af?! Nee zeker niet! Maar gevoelsmatig is goed niet altijd goed genoeg. Ik was deze alinea begonnen met de juiste context en dwaal weer af geloof ik… Het boetseren doe ik in mijn vrije tijd en heel soms overdag als de opdracht loont. De schoorsteen moet ALTIJD roken en brood op de plank is toch wel fijn. Helaas kan ik onder werktijd nog niet met klei bezig zijn omdat het nog niet genoeg oplevert. De klei creaties die ik tot nu toe gemaakt zorgen voor het beleg op mijn boterham. Dit is al een hele prestatie om van je hobby/passie je werk te maken. Eigenlijk is dat al de 2e keer want grafische vormgeving was ooit ook een hobby waar ik ook nog eens voor geleerd heb.

Schrijven en praten

Deze hele week ben veel met mensen aan het praten en mijn bedrijf en wensen aan het uitschrijven. Niet echt geld verdienen dus… dat vind ik best lastig omdat er dan geen facturen gestuurd kunnen worden. Geld geld geld daar draait het allemaal om. Of noem het een beloning voor wat je doet. Fijn dat ik betaald krijg voor wat ik maak en doe maar de echte beloning is een compliment of het  resultaat/effect. Na het opleveren van een grafische of klei opdracht wil ik altijd precies weten wat het effect is. Het kan zijn dat de klant er meer geld door gaat verdienen of een traan van emotie omdat het zo mooi is geworden. Dit resultaat gebruik ik vervolgens weer bij nieuwe opdrachten om het nog weer beter te maken.


Twijfel

Functioneel niks doen dus! Wat ik nu aan het schrijven ben zie ik als niks doen. Best wel vreemd want als het goed is heeft een blog ook effect. Het effect dat jij als lezer begrijpt hoe ik in elkaar zit en tijdens het schrijven denk ik bij mezelf: “hoe zit ik eigenlijk in elkaar?!”. Dat leer ik door het op te schrijven en vertellen over wat ik doe! Dan twijfel je halverwege het blog of het wel kan en is het niet beter om dit gewoon te verwijderen? Wat schieten mensen er eigenlijk mee op als ze dit lezen… Buhhhhh onzekerheid. Het moment dat het blog klaar is en je het online zet, wat vinden mensen ervan en hoe zullen ze reageren. Pleur toch op joh met je blog lekker boeiend… of ja wat een herkenbaar verhaal zeg!

Dit is wel een beetje een van de hak op de tak blog aan het worden. De behoefte om zoveel te vertellen in 1 blog dat als onderwerp heeft functioneel niks doen… Dit staat maar weer mooi op papier en ik ben het kwijt!

Jeukende handen

Dan rest mij alleen nog het onderdeel jeukende handen. Begin deze week begon ik met een nieuw project en halverwege kwam ik tot de conclusie dat het niks zou worden, de prullenbak open en hupsakee weggooien. Tijd voor een balansweekje en het kleibureau opruimen en de knop omzetten dat het niet nodig is om altijd maar bezig te zijn. Wel lastig want ik heb genoeg ideeën maar kan niet kiezen waar mee aan de slag te gaan. Tijd voor wat rust dus om uit te zoeken wat ik volgende week ga doen.

Nou voor nu tot zover weer! Ik ben heel benieuwd wat ik straks weer mag gaan maken, er liggen een aantal mogelijke opdrachten op de plank. En als dat niet doorgaat komt er altijd wel weer iets anders voor in de plaatst.


En tot slot zou ik het heel leuk vinden als je iets vindt van dit blog dat je het mij laat weten!

Functioneel niks doen en jeukende handen...